zaterdag 6 november 2010

Tocuyo

‘España son más que las playas’, Spanje is meer dan alleen maar strand en dat geldt dus ook voor Tenerife. Vrijdag was ik in San Cristóbal de La Laguna, de oude hoofdstad van dit eiland én een oase van kunst en cultuur. Uiteraard waren er toeristen, maar dan van een soort dat zich groepsgewijs gewillig in de eigen taal laat rondleiden door iemand van de ‘Kring Vrienden van La Laguna’.

Eigenlijk had ik maar één doel: de bezichtiging van ‘El Cristo de La Laguna’, in het Real Santuario del Santísimo Cristo de San Cristóbal de La Laguna. Een in zijn categorie zeer bijzonder crucifix. Het is een voorbeeld van gotische houtsnijkunst, in 1514 vervaardigd binnen het oude hertogdom Brabant om tenslotte te belanden in Spanje. Nog niet zo lang geleden werd pas duidelijk dat het via Venetië, Barcelona en Cádiz naar Tenerife kwam. Het feit dat zich hier toen suikerriet verbouwende ‘Vlamingen’ gevestigd hadden, zal een rol gespeeld hebben bij de komst van dit beeld. Op veel Canarische eilanden zijn voorbeelden van ‘Vlaamse’ (religieuze) kunst uit de 16e en 17e eeuw te vinden. Dit kruisbeeld is gemaakt door Louis Van Der Vule. Ander werk van hem is niet bekend.

Buiten dit beeld van de lijdende Christus, telt het oude centrum meer interessante zaken, zoals een behapbare hoeveelheid al dan niet religieuze gebouwen. En op dit moment ‘La magia de Miró’.

Halverwege de middag - al op weg naar de bus - volgde ik in een impuls de tip uit mijn reisgids. En even later stapte ik aan de Calle Juan de Vera 16, bodegon Tocuyo binnen. Toen mijn ogen aan het duister gewend waren, zei ik tegen de heren achter de bar: ‘Volgens dit boekje moet het hier op dit moment van de dag aangenaam zijn’. En dat bleek zo: wijn (in mijn geval witte) uit het vat, gerookte ham (ja) of kaas (nu niet), pinda’s en toastjes. Bij het afrekenen kreeg ik een ‘copa’ van het huis aangeboden. Toen we dan eindelijk het handen schudden konden afronden, zei de man van de foto met de nodige zuidelijke charme en een breed armgebaar: ‘Amigo, ¡Es sú casa!’ Zo werd Tocuyo in een halfuur óók een plek om weer ‘thuis’ te komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten